مقایسه میزان تطابق لبه ای قبل و بعد از پرسلن گذاری در کراون های زیرکونیایی (cercon) با کراون های متال سرامیک

سابقه و هدف: اخیرأ تکنیک های پیشرفته ای برای ساخت رستوریشن های تمام سرامیکی معرفی شده اند. با توجه به این که عدم تطابق لبه ای در نهایت باعث شکست پروتز می گردد، لزوم بررسی تطابق مارژینال سیستم های جدید مشخص می شود. هدف از این تحقیق مقایسه تطابق مارژینال روکش های زیرکونیایی cercon با کراون های متال سرامیک بود. مواد و روشها: در تحقیق تجربی حاضر، عدم تطابق لبه ای سیستم تمام سرامیکی cercon و گروه کنترل کراون های متال سرامیک به صورت لابراتوری با اندازه گیری میزان گپ موجود بین کراون ها و دندان تراش خورده انجام گردید. 10 عدد کراون برای هر روش روی یک سانترال ماگزیلای کشیده شده با تراش چمفر ساخته شدند. تطابق لبه ای در چهار نقطه مشخص شده روی دندان تراش خورده، قبل و بعد از پرسلن گذاری توسط استریومیکروسکوپ بررسی گردید. حداکثر میزان گپ قابل قبول 120 میکرون در نظر گرفته شد. از شاخص های آماری میانگین، انحراف معیار و آزمون ناپارامتری kruskal-wallis وآزمون دو به دوی mann-whitney برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: مارژینال گپ کوپینگ های متال قبل از پرسلن گذاری (5/5 ±)μm 7/8 و بعد از پخت (5 ±)μm9/8 و کوپینگ های زیرکونیایی قبل از پخت پرسلن (5/28±) μm 5/30 و بعد از پخت (1/24±) μm3/31 بدست آمد. نتیجه گیری: سیستم cad/cam cercon تطابق مارژینال قابل قبول ولی غیرقابل مقایسه با روکش های متال سرامیک دارد و سیکل های پخت پرسلن باعث تغییر قابل ملاحظه ای در تطابق مارژینال روکش های متال سرامیک و تمام سرامیکی cercon نمی شوند.